فارش

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

اين صفت فعلى الهى، اسم فاعل از «فرش، يفرش، فرشاً» است. فرشاً به معناى گسترانيدن و توسعه دادن است و در قرآن دو بار در مورد زمين بكار رفته است.

• «...جَعَلَ لَكُمُ الاَرضَ فِرشـًا...». (سوره بقره(2)/22)
• «والاَرضَ فَرَشنها...». (سوره ذاريات(51)/48)

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 21، صفحه 500.