جامع (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

جامع از ريشه «جمع» و به معناى به هم ضميمه كردن، نزديك كردن و گردآوردن چيزهايى در كنار هم است. جامع در وصف خدا، گاهى ذاتى و به معناى جامع فضايل و صفات نيكو و گاهى فعلى است كه دلالت دارد خداوند متعال به حق، جامع متفرقات و همانندها و اشياى ضدّ است.

• «رَبَّنا اِنَّكَ جامِعُ النّاسِ لِيَوم لارَيبَ فيهِ اِنَّ اللّهَ لا‌يُخلِفُ الميعاد». (سوره آل عمران(3)‌/9)
• «...اِنَّ اللّهَ جامِعُ المُنفِقينَ والكفِرينَ فى جَهَنَّمَ جَميعا». (سوره نساء(4)‌/140)

منابع

فرهنگ قرآن، ج9.