ربیعه
نسخهٔ تاریخ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۱۲ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} ربيعة بن نزار بن ...' ایجاد کرد)
ربيعة بن نزار بن معد از قبايل بزرگ عدنانى (شمالى). [۱] برخى مفسّران، نزول آيه 140 انعام (6) را در شأن دو قبيله ربيعه و مُضر دانسته اند كه از روى سفاهت، دخترانشان را به سبب ترس از فقر و ننگِ اسارت، زنده به گور مى كردند. خداوند در اين آيه، عمل جاهلانه آنان را نكوهش كرد. [۲]
پانویس
- پرش به بالا ↑ النسب، ابن سلام، ص 346؛ جمهرة انساب العرب، ص 483 - 484؛ المقضب، ص 183 به بعد.
- پرش به بالا ↑ جامع البيان، ج 5، جزء 8 ، ص 68 ؛ الكشّاف، ج 2، ص 72.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 376 .
