ذوالمعارج

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

ذوالمعارج از اسماى الهى و به اين معنا است كه همراه با اعمال و ارواح به جانب او صعود مى شود. معارج جمع «مِعْرَج» به معناى آلة صعود [نردبان] است و به مقامات ملكوت، كه فرشتگان هنگام مراجعه به خداى سبحان به آن عروج مى كنند، تفسير شده است.

در معناى «معارج» وجوه ديگرى نيز ذكر شده است:

1. يعنى خداوند داراى فواضل و برتريهاى عالى و درجاتى است كه آنها را به انبيا و اولياى خود در بهشت عطا مى فرمايد، زيرا او است كه عطاكننده منازل رفيع و درجات عالى است.

2. منظور از «معارج»، جايگاه عروج فرشتگان به آسمان است.

3. بدين معنا است كه خداوند، داراى فرشتگان و صاحب آنها است كه عروج به آسمانها نمايند.

ذى المعارج يك بار در قرآن آمده است:

مِنَ اللّهِ ذِى المَعارِج. معارج (70) 3

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 319 .