شاهد (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۳۰ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} شاهد، اسم فاعل از...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)



شاهد، اسم فاعل از «شهد» اسم و صفت خداوندى و به معناى حاضر شدن و ديدن است. [۱]

اين اسم و صفت (به صورت اسم و صفت خدا) دو بار در قرآن كريم آمده است:

...قالَ فَاشهَدوا واَنَا مَعَكُم مِنَ الشّـهِدين.آل عمران (3) 81

...وكُنّا لِحُكمِهِم شـهِدين. انبياء (21) 78

پانویس

  1. اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 1، ص 717.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 16، صفحه 579 .