طاحی الارض (اسم الله)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
اين صفت فعلى الهى از باب «طحى، يَطحى و طَحْواً» به معناى گستردن و گسترده شدن است.
اين صفت الهى تنها يك بار و آن هم در مورد زمين به كار رفته است كه خداوند به زمين و كسى كه آن را گسترانده سوگند مى خورد:[۱]
والاَرضِ وما طَحـها. شمس (91) 6
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 1، ص 795.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 145 .
