جامع (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

جامع از ريشه «جمع» و به معناى به هم ضميمه كردن، نزديك كردن و گرد آوردن چيزهايى در كنار هم است. جامع در وصف خدا، گاهى ذاتى و به معناى جامع فضايل و صفات نيكو و گاهى فعلى است كه دلالت دارد خداوند متعال به حق، جامع متفرّقات و همانندها و اشياى ضدّ است.

رَبَّنا اِنَّكَ جامِعُ النّاسِ لِيَوم لا رَيبَ فيهِ اِنَّ اللّهَ لا‌يُخلِفُ الميعاد. آل‌عمران‌(3)‌9

...اِنَّ اللّهَ جامِعُ المُنـفِقينَ والكـفِرينَ فى جَهَنَّمَ جَميعا. نساء‌(4)‌140

منابع

فرهنگ قرآن، ج 9 .