ابوالبختری (طائی)
سعيد يا سعد بن فيروز طائى (بالولاء) يا سعد بن عمران (م 82 ق) . به روايت شيخ ابوجعفر طوسى در رجال و علامه حلى در خلاصه از خواص اصحاب اميرالمؤمنين على (ع) و از مردم يمن بود كه در كوفه اقامت داشت . بعضى عمران را نام پدر فيروز دانسته اند . او از فقها و محدثين شيعه و از تابعين و مردى ثقه و مقبول القول بود ، ولى مستقيماً حديثى از حضرت (ع) نشنيده است . حبيب بن ابى ثابت ، روايت كرده است كه من و سعيد بن جبير و ابوالبخترى با هم بوديم ولى ابوالبخترى از ما عالمتر و فقيهتر بود . محدثين اهل سنت در تشيع او اتفاق دارند معذلك احاديث او را معتبر مىشمارند . ابوالبخترى مردى مجاهد بود . در قيام محمد بن اشعث عليه حجاج بن يوسف ثقفى با او همراه شد و در دسته قاريان قرآن جهاد مىكرد . قاريان خواستند او را به امارت برگزينند ولى نپذيرفت و گفت : من از موالى هستم و بهتر است سردارى از نژاد عرب را به اين سمت انتخاب كنيد و ايشان جهم بن زجر خثعمى را امير خود ساختند . ابوالبخترى در واقعه «جماجم» به زخم نيزه يكى از سپاهيان حجاج به شهادت رسيد . (دائرةالمعارف تشيع)
منبع
سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف
