ابن منظور
جمال الدين ابوالفضل محمد بن مكرم بن على افريقى ، انصارى خزرجى رويفعى الاصل (چه وى از نسل رويفع بن ثابت انصارى بوده) صاحب «لسان العرب» وى به سال 630 در مصر و به قولى در طرابلس غرب متولد شد ، روزگارى در خدمت ديوان انشاء در مصر بود و سپس در طرابلس متصدى قضاوت شد و پس از آن به مصر بازگشت و به سال 711 در آنجا درگذشت . وى در لغت پيشوا بود ، بسيارى از مطولات نحو و جز آن را اختصار كرده ، مانند اغانى و عقد و ذخيره و مفردات ابن بيطار . قريب پانصد جلد كتاب به خط خود نوشته و در آخر عمر نابينا شده . مشهورترين كتاب او لسان العرب است در بيست مجلد ، كه كتب لغت مادر را در آن گرد آورده و مىتوان گفت : از همه آنها بسنده است . ديگر كتاب او «مختار الاغانى» است در 12 جزء . و «نثار الازهار فى الليل و النهار» در ادب . و «اخبار ابى نواس» و چند كتاب ديگر كه به طبع نرسيده. ابن منظور مذهب تشيع داشته خالى از تعصب و رفض . (اعلام زركلى و روضات الجنات)
منبع
سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف