ابن ملجم مرادی

این صفحه مدخلی از فرهنگ معارف و معاریف است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

عبدالرحمن مرادى كندى قاتل اميرالمؤمنين على (ع) . پس از واقعه نهروان سه تن از خوارج به نامهاى عبدالرحمن بن ملجم و برك بن عبدالله و عمرو بن بكر تميمى در پايان مراسم حج سال 40 در مكه به دور هم گرد آمده در باره حكومت اسلامى و جنگ نهروان سخن به ميان آوردند و بر كردار زمامداران عيب گرفتند و سرانجام با يكديگر عهد بستند كه على (ع) و معاويه و عمروعاص را كه سران فتنه ، مىپنداشتند به قتل رسانند . از اين سه تن برك بن عبدالله مأمور قتل معاويه ، و عمرو بن بكر متعهد كشتن عمروعاص ، وابن ملجم متعهد كشتن اميرالمؤمنين شد و 19 يا 17 رمضان را موعد قرار دادند كه همزمان به عهد خويش وفا كنند . چون روز موعود رسيد برك بن عبدالله تنها توانست معاويه را مجروح سازد و خود دستگير و كشته شد . عمرو بن بكر جهت كشتن عمروعاص راهى مصر گشت كه وى در آن روزگار از سوى معاويه ولايت آن ديار داشت ، اما عمروعاص در آن شب خارجة بن حذاقه قاضى مصر را به جاى خويش به امامت گماشته بود ، عمرو بن بكر به غلط وى را بكشت و خود به اشارت عمروعاص به قتل رسيد . و اما عبدالرحمن بن ملجم به هدف شوم خود دست يافت و اميرالمؤمنين(ع) را به شهادت رساند و سپس دستگير شد و پس از درگذشت امير به فرمان امام حسن (ع) قصاص شد . (تاريخ طبرى ، تاريخ يعقوبى ، مروج الذهب)

منبع

سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف