شهدای کربلا از آل عقیل
جمعى از فرزندان عقيل، چه فرزندان خود او يا نوه‌هايش از شهداى كربلا و حماسه آفرينان نهضت حسينى بودند كه جان خويش را فداى امام كردند. پيش تر نيز مسلم بن عقيل، فداى دين خدا و راه امام حسين علیه السلام شده بود.
دو تن از پسران مسلم از شهداى كربلا بودند. اين حماسه آفرينان از نسل ابوطالب كه عموزاده خويش، سيدالشهدا علیه السلام را يارى كردند عبارتند از: عبدالله بن مسلم، محمد بن مسلم، جعفر بن عقيل، عبدالرحمان بن عقيل، محمد بن عقيل، عبدالله الاكبر، محمد بن ابى سعيد بن عقيل، على بن عقيل و عبدالله بن عقيل.
اين نه نفر كه برخى‌شان فقيه و عالمى بزرگ بودند، هر كدام پس از نبردى شورانگيز به شهادت رسيدند. شاعرى شهداى كربلا از نسل على بن ابى طالب را هفت شهيد و از نسل عقيل، نه شهيد دانسته و چنين سروده است: عين جودى بعبرة و عويل و اندبى ان ندبت آل الرسول سبعة كلهم لصلب على قد اصيبوا و تسعة لعقيل.[۱]
روز عاشورا نيز كه فرزندان عقيل به ميدان مى‌رفتند، اما دعايشان مى‌كرد و كشندگان آنان را لعن كرده و آل عقيل را به مقاومت دعوت مى‌كرد و به بهشت مژده مى‌داد: «اللهم اقتل قاتل آل عقيل... صبرا آل عقيل ان موعدكم الجنة»[۲] و به خاطر اين فداكاري ها بود كه پس از عاشورا، امام زين العابدين علیه السلام به خانواده آنان بيشتر عاطفه و لطف نشان مى‌داد و آنان را بر بقيه برترى مى‌داد، وقتى از او در اين باره مى‌پرسيدند، مى‌فرمود: من رفتار و عملكردشان را روز عاشورا با ابا عبدالله علیه السلام به ياد مى‌آورم و دلم به حالشان رقت و عطوفت مى‌يابد.
از اين رو، امام سجاد علیه السلام با اموالى كه مختار پس از خروج، به آن حضرت داد، خانه‌هايى براى آل عقيل ساخت كه حكومت اموى آنها را خراب كرده بود.[۳]
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف
