آیه ۲ ماعون
نسخهٔ تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۵۳ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
متن آیه
ترجمه
او همان کسی است که یتیم را به اهانت می راند.
نزول
شأن نزول آیات 1 تا 3:
این آیات درباره عاص بن وائل السهمى نازل شده و نیز گویند: درباره ولید بن مغیرة نازل گردیده است.
ابن جریج گوید: درباره ابوسفیان بن حرب آمده که هر هفته دو شتر نحر مى کرد و یتیمى از او گوشت خواست با عصاى خود او را از خود راند[۱] و نیز گویند: آیه 1 درباره ابوجهل و کفار قریش نازل شده است.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.
پیوندها
