آیه ۳۵ فاطر

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«الَّذِی أَحَلَّنَا دَارَالْمُقَامَةِ مِن فَضْلِهِ لَایَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَلَا یَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

آن خدایی که ما را از فضل خویش بدین سرای جاویدان درآورد که در آنجا نه رنجی به ما می رسد و نه خستگی.

نزول

از طریق نفیع بن الحرث از عبدالله بن ابى اوفى نقل گردیده که مردى نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله آمد و گفت: یا رسول اللّه خوابیدن از امورى است که چشم‌هاى ما به آن آرامش پیدا نموده و آسایشى از براى بدن ایجاد می‌شود. آیا در بهشت هم خواب وجود دارد یا نه؟

پیامبر فرمود: نه، زیرا خواب شریک مرگ است و در بهشت مرگ وجود ندارد سپس پرسید بنابراین آرامش و آرامیدن اهل بهشت چگونه خواهد بود؟، پیامبر در عین حالى که سؤال مزبور را بزرگ تلقى نمود. فرمود: در بهشت ضعف و خستگى وجود ندارد و اهل بهشت همیشه در را حتى و آسایش بسر می‌برند سپس این آیة نازل گردید.[۱]

پانویس

  1. تفسیر ابن ابى حاتم و کتاب البعث از بیهقى.

منابع

پیوندها