آیه 40 حج

متن آیه

«الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْكَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِیرًا وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ».

[22–40] (مشاهده آیه در سوره)

ترجمه

آنهایی که به ناحق از دیارشان رانده شده اند، جز آن بود که می گفتند: پروردگار ما خدای یکتاست؟ و اگر خدا بعضی را به وسیله بعضی دیگر دفع نکرده بود، دیرها و کلیساها و کنشتها و مسجدهایی که نام خدا به فراوانی در آن برده می شود، ویران می گردید و خدا هر کس را که یاریش کند، یاری می کند و خدا توانا و پیروزمند است.

نزول

محمد بن یعقوب کلینى بعد از چهار واسطه از سلام بن مستنیر، او از امام باقر علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: این آیه درباره رسول خدا صلى الله علیه و آله و على علیه‌السلام و جعفر بن ابى‌طالب و حمزه نازل شده و از آن‌ها به حسین بن على علیه‌السلام کشانیده شد و نیز بعد از پنج واسطه از امام باقر علیه‌السلام و ایشان از پدر بزرگوارش عین این حدیث نقل گردیده است.

منابع

• قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
• محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 544.

پیوندها

• سوره حج
• سوره حج/متن و ترجمه سوره