یوسف صانعی
مقاله‌ی مربوط به این عنوان از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: سایت یوسف صانعی
حضرت آيت الله العظمى حاج شيخ يوسف صانعى، در سال 1316 ش، در خانواده‌اى روحانى در روستاى نيك‌آباد اصفهان ولادت يافتند. جد ايشان آيت الله حاج ملا يوسف، از علماى پرهيزكار و وارسته زمان خود بودند. ايشان در فلسفه، از شاگردان ميرزا جهانگيرخان و در فقه، از شاگردان آيت الله العظمى ميرزا حبيب الله رشتى بودند. آن بزرگوار به ميرزاى شيرازى بزرگ رهبر نهضت تنباكو، دلبستگى فراوان داشته و از مروجان وى بوده است. ايشان از آزادمنشى قابل وصفى برخوردار بودند و همواره در مقابل خوانين و زورمداران آن زمان، ايستادگى مى‌كردند.
پدرشان مرحوم حجت الاسلام آقاى شيخ محمدعلى صانعى نيز عالمى وارسته و روحانى زاهد و پرهيزكارى بودند و همواره ايشان را به فراگيرى علوم حوزوى فرامى‌خواندند. اين گونه بود كه معظم‌له در سال 1325 ش، وارد حوزه علميه اصفهان شدند و پس از گذراندن دروس مقدمات و كسب فيض از محضر علماى آن حوزه در سال 1330 ش، براى ادامه تحصيل، رهسپار حوزه علميه قم شدند. استعداد زياد و جديت فراوان ايشان، باعث شد كه از همان زمان در زمره طلاب موفق و مورد توجه و علاقه بزرگان حوزه در آن زمان قرار گيرند. ايشان در امتحانات سطوح عالى حوزه در سال 1334 ش، رتبه اول را احراز نمودند و مورد تشويق مرحوم آيت الله العظمى بروجردى قدس سره قرار گرفتند.
از همين سال بود كه با توجه به ويژگي‌هاى منحصر به فرد درس خارجِ حضرت امام خمينى سلام الله عليه در آن شركت نموده، توانستند با نبوغ و جديت خود، تا سال 1342 به طور مستمر از حوزه درس اصول و فقه و مبانى مُتقن حضرت امام بهره برده در زمره شاگردان برجسته ايشان قرار گيرند. حضور فعال در درس خارج امام سلام الله عليه طى ساليان دراز و ممارست فراوان نسبت به فراگيرى مبانى و تحقيقات آن بزرگوار، اِشراف ايشان را بر ديدگاه‌هاى فقهى و اصولى امام را به درجه‌اى رساند كه به تعبير خودشان، در حد شعور مبانى بود و از حد صِرف دانستن، بالاتر.
آيت الله العظمى صانعى با سعى و اهتمام و توفيق الهى توانستند در 22 سالگى به مرحله اجتهاد دست يابند. ايشان علاوه بر سال‌ها تلمذ در حوزه درس حضرت امام، از محضر اساتيد بزرگى چون: آيت الله العظمى بروجردى، آيت الله العظمى محقق داماد و آيت الله العظمى اراكى رحمهم الله نيز بهره برده‌اند و از سال 1354، رسماً تدريس خارج فقه را با كتاب زكات در مدرسه حقانى (شهيدين) شروع نمودند و تقريرات آن درس به قلم دو تن از شاگردانشان، موجود است.
جمع كثيرى از طلاب و فضلا، با شروع درس خارج فقه ايشان، توانستند از حوزه درس معظم‌له استفاده كنند كه اينك بسيارى از آنان، جزو محققان و پژوهشگران ارزنده حوزه‌اند و برخى نيز در حد اجتهاد هستند كه در حوزه‌هاى علميه اشتغال داشته‌اند و يا در اداره نظام جمهورى اسلامى، ايفاى وظيفه مى‌كنند.
