آیه ۲ ماعون

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۴۶ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|فَذَلِكَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ |سوره=107|آیه=2}} === ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

فَذَلِكَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

او همان کسی است که یتیم را به اهانت می راند،

شأن نزول آیات 1 تا 3

این آیات درباره عاص بن وائل السهمى نازل شده و نیز گویند: درباره ولید بن مغیرة نازل گردیده است.

ابن جریج گوید: درباره ابوسفیان بن حرب آمده که هر هفته دو شتر نحر مى کرد و یتیمى از او گوشت خواست با عصاى خود او را از خود راند[۱] و نیز گویند: آیه 1 درباره ابوجهل و کفار قریش نازل شده است.[۲]

پانویس

  1. تفسیر کشف الاسرار.
  2. تفسیر على بن ابراهیم.
===


منابع

  • قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.

پیوندها