آیه ۷ علق

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۲۰:۱۳ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى |سوره=96|آیه=7}} === ترجمه === هر گاه ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

هر گاه که خویشتن را بی نیاز بیند

شأن نزول آیات 6 و 7

مقاتل گوید: این آیات درباره ابوجهل نازل شد که از اثر مال و ثروت فراوان به طغیان پرداخته بود.[۱]

ابوهریره گوید: ابوجهل مى گفت: آیا محمد باز هم روى خود را در سجده به خاک مى گذارد. به او گفتند: آرى، سپس گفت: سوگند به لات و عزى اگر او را به این وضع ببینم پاى خود را روى گردنش مى گذارم و صورتش را به خاک میمالم سپس این آیات براى او نازل گردید.[۲]

پانویس

  1. تفسیر کشف الاسرار.
  2. تفسیر ابن المنذر.
===


منابع

  • قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.

پیوندها

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه