آیه ۲۰۶ شعراء
متن آیه
ترجمه
باز هم عذابی که به آنها وعده شده بود بر سرشان آمد،
شأن نزول آیات 205 تا 207
محمد بن یعقوب کلینى بعد از پنج واسطه از على بن عیسى القماط او از عم خویش و او از امام صادق علیهالسلام نقل نماید که فرمود: پیامبر در خواب دید که بنىامیه بعد از خودش بر منبر او بالا میروند و مردم را به قهقرى و گمراهى سوق میدهند، از خواب بیدار شد در حالتى که محزون و غمگین بود.
جبرئیل نزد وى آمد و گفت: یا رسول الله چرا غمگین و محزونى؟ پیامبر موضوع خواب خود را براى جبرئیل بیان فرمود: جبرئیل به آسمان عروج کرد پس از چند لحظه این آیات را از طرف خداوند نازل نمود که مونس پیامبر و تسکین دهنده آلام اندرونى او باشد و نیز سوره قدر را هم از براى او نازل کرد.[۱]
ابو جهضم گوید: رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم در حالت تحیرى قرار گرفت دلیل تحیر را از وى سؤال کردند، فرمود: چرا متحیر نباشم در حالتى که مى بینم عده اى از امت بعد از من دشمن من مى گردند سپس این آیات نازل شد و پیامبر بعد نزول این آیات شاد خاطر گردید و خاطرى آرام یافت.[۲]
پانویس
===
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 590