آیه 38 نحل
متن آیه
ترجمه
تا آنجا که می توانستند به خدا قسم خوردند، که خدا کسانی را که می میرند به رستاخیز زنده نمی کند آری این وعده ای است که انجام دادن آن بر عهده اوست ، ولی بیشتر مردم نمی دانند
شأن نزول
از امام صادق علیه‌السلام مرفوعا نقل شده که فرمود مردم درباره این آیه چه مى گویند، گفته شد که چنین گویند که این آیه درباره کفار نازل گردیده است. فرمود: کفار که به خداوند اعتقاد ندارند تا به او قسم یاد کنند بلکه درباره عده اى از امت محمد صلى الله علیه و آله نازل شده که وقتى به آن‌ها گفته شود که شما بعد از مرگ قبل از قیامت خواهید بازگشت نمود، قسم یاد کنند که آن‌ها بازگشت نخواهند نمود و خداوند در رد عقاید آن‌ها چنین فرموده.[۱]
ابوالعالیه گوید: یک نفر از مشرکین به یکى از مسلمین مبلغى به قرض داده بود، مشرک مزبور تقاضاى قرض خویش را نموده بود. شخص مسلمان ضمن درخواست مهلت مشرک مزبور را به امیدوارى بعد از مرگ نیز نوید داده بود.
مشرک به وى گفت: تو گمان می‌برى که بعد از مرگ زنده خواهى شد ولى من سوگند یاد می‌کنم که کسى بعد از مرگ زنده نمی‌شود. موضوع مشاجره آن‌ها به رسول خدا صلى الله علیه و آله رسید و این آیه نازل گردید.[۲]
پانویس
===
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 479
پیوندها
