انجیل مرقس
«انجيل مَرْقُس» دومين و كوچكترين «انجيل» از اناجيل موجود و دومين كتاب از سري كتب «عهد جديد» مي‌باشد.[۱]
مَرْقُس، شاگرد پطرس بوده و خود از حواريون و شاگردان حضرت عیسى (علیه السلام) نبوده و چه بسا كه گفته‌اند وى انجيل خود را به اشاره پطرس و دستور وى نوشته و او معتقد به خدايى مسيح نبوده و به همين جهات بعضى از ايشان گفته‌اند: مرقس انجيل خود را براى عشاير و دهاتيان نوشته ولذا مسيح را به عنوان رسولى الهى و مبلغى براى شرايع خدا معرفى كرده است.
در "قاموس الكتاب المقدس" اين مساله را آورده مى‌گويد: گفتار پيشينيان به حد تواتر رسيده كه مرقس انجيل خود را به زبان رومى نوشته و آن را بعد از وفات پطرس و پولس منتشر كرده، وليكن آن طور كه بايد و شايد اعتبار ندارد، براى اين كه ظاهر انجيل وى اين است كه آن را براى اهل قبائل و دهاتيان نوشته نه براى شهرنشينان و مخصوصاً روميان. به هر حال مرقس، انجيل خود را در سال 61 ميلادى يعنى 61 سال بعد از ميلاد مسيح نوشته است.[۲]
«بابيوس» با استناد به آنچه يوحنا گفته، نوشته است: «مرقس، مترجم و مفسر آراي پطرس بود و هرچه پطرس درباره رفتار و گفتار مسيح عليه السلام مي‌گفت، مي‌نوشت؛ زيرا او عيسي عليه السلام را درك نكرده بود.»
در جمله هاى مختلفى از اناجيل، حضرت عيسى به عنوان خداوند معرّفى شده است. مثلاً در انجيل مرقس از قول مسيح(ع) چنين نقل مى‌كند: «چگونه كاتبان مى‌گويند مسيح پسر داوود است... خود داوود او را خداوند مى‌خواند، پس چگونه او را پسر مى‌باشد [يعنى پسر او مى‌باشد] و عوام النّاس كلام او را به خشنودى پذيرفتند».[۳]
پانویس
- ↑ هادی جهانگشای، انجیل مرقس، دانشنامه پژوهه، بازیابی: 8 اردیبهشت 1391.
- ↑ ترجمه تفسير الميزان، دفتر انتشارات اسلامى، قم، 1374، چاپ پنجم، ج3، ص487.
- ↑ انجيل مرقس، باب 12، جمله هاى 35-37، نقل از كتاب مقدس، انتشارات ايلام، 2002 میلادی، ص 1156.
