ابواحمد نیشابوری

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۸ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها) (مهدی موسوی صفحهٔ ابو احمد حاکم نیشابوری را به ابواحمد نیشابوری منتقل کرد)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

«ابواحمد محمد نیشابوری» (ح ۳۷۸-۲۹۰ ق)، مشهور به محدث خراسان و حاکم کبیر، حافظ و محدث قرن ۴ قمری است.

وی در نیشابور نشو و نما یافت. پس از بیست سالگى به طلب حدیث برآمد و در خراسان و عراق و شام و جزیره و حجاز و جبال از خلق بسیارى چون احمد ماسرجسى، ابوخزیمه، عبداللَّه بن زیدان، ابوبکر باغندى، ابوالقاسم بغوى، ابوالعباس سرّاج، عباس بن شاذان رازى، على بن عبدالحمید غضائرى و ابن ابى‌حاتم رازى حدیث شنید.

همچنین، ابوعبداللَّه حاکم نیشابورى، ابوعبدالرحمن سُلمى، محمد بن على اصفهانى جصّاص، محمد جارودى، ابوبکر ابن ‌منجویه و ابوسعد محمد کنجرودى، از شاگردان و راویان وى بودند.

نیشابوری در ۳۳۳ ق. عهده‌دار منصب قضاوت شد و در ساس مدتى حکم کرد و مدتى نیز در طوس قضاوت نمود. وى در ۳۴۵ ق. به نیشابور بازگشت و ملازم منزل و مسجد شد و در پایان عمر بینایى خود را نیز از دست داد و سرانجام در نیشابور درگذشت.

او را تصانیف بسیارى است، از جمله:

  1. الاسماء و الکُنى، یا «الکنى فى المحدثین والوزراء والولاة»، در چند مجلد؛
  2. کتاب العلل؛
  3. کتاب الشروط؛
  4. المخرّج على کتاب المزنى؛
  5. الشیوخ و الابواب؛
  6. شرح «صحیح بخاری»؛
  7. شرح «صحیح مسلم»؛
  8. شرح «سنن ترمذى».

منابع