بتول عسکری

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۲ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها) (مهدی موسوی صفحهٔ بتول عسكرى را به بتول عسکری منتقل کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

«بتول عسکری» (متوفی ۱۴۰۱ هـ.ق)، از زنان عالم، مدرس و مجاهد معاصر و از شاگردان سیده نصرت مجتهده امین بود.

بتول عسکری در سال ۱۳۲۳ شمسی در اصفهان به دنیا آمد. او از همان دوران کودکی در خانه با نماز و سایر فرایض دینی آشنا شد و تحت تعلیم و تربیت مادربزرگش قرار گرفت. در سن چهار سالگی جهت فراگیری قرآن کریم و بهره‌وری از آن، راهی مکتبخانه شد و در اثر علاقه‌ای که به مسائل مذهبی و تعالیم قرآنی توسط مادربزرگش در او ایجاد شده بود، در سن هفت سالگی قادر بود به خوبی قرآن کریم را تلاوت کند. او در همان سن هفت سالگی در دبستان دخترانه دانش، ثبت نام کرد و برای تحصیل به هنرستان رفت و موفق به اخذ دیپلم گردید. به خاطر علاقه‌ای که به آموزگاری داشت پس از اخذ دیپلم ادبی وارد تربیت معلم می‌شود و در سال ۱۳۴۴ ش. این امر برای او امکان پذیر شد و خانم بتول عسکری موفق به تحصیل در تربیت معلم اصفهان گردید.

از همان ایام بود که مبارزه با رژیم پهلوی را آغاز کرد. وی با تمسک به معیارهای اخلاقی و ارزشی اسلام سعی در آگاه کردن سایر دانشجویان نیز نمود. پس از طی دوره تربیت معلم، دبیر مدرسه راهنمایی دخترانه خواجه عمید شد و قریب شش سال در این مدرسه دبیر علوم دینی و زبان عربی بود و همچنین در دبیرستان‌های امین، گلستانیان و پروین اعتصامی نیز به تربیت افراد در زمینه‌های علمی و عملی پرداخت.

آشنایی او با خانم سیده نصرت مجتهد امین به درک و شناخت بیشتر وی به معارف اسلامی کمک شایانی کرد. از جمله فعالیت‌های وی می‌توان به تشکیل جلسات اصول عقاید، تفسیر قرآن و آموزش‌های مذهبی و تدریس صرف و نحو، نهج البلاغه، بررسی معانی قرآن، فلسفه و برخی موارد درسی دیگر اشاره کرد. این جلسات بیشتر در منزل ایشان و یا در مساجد تشکیل می شد.

همچنین وی در تعطیلات تابستانی در دبیرستان احمدیه، واقع در بازارچه بیدآباد اصفهان، اقدام به تشکیل کلاس‌هایی برای آموزش عقاید دینی می‌کرد. او در اصفهان و در شهرستان‌هایی چون نجف آباد، در مکتب فاطمیه، فعالیت آموزشی داشت. او در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی (مهر ماه ۱۳۵۷) به آبادان رفت و در آن جا به فعالیت‌های خود ادامه داد و در همین ایام ازدواج نمود و در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۳۶۱ شمسی (۱۴۰۱ هـ.ق) به همراه همسر و فرزندشان روح الله در حادثه تصادف از دنیا رفتند.

منابع