قاضی کمره ای
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
جعفر بن عبد الله کمره ای مشهور به قاضی کمره ای یکی از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن یازدهم و اوائل قرن 12 است. قاضی در علم کلام و حکمت و منطق و همچنين در فقه و اصول و تفسير و حديث متبحر بود. قاضی کمره ای سالها از محضر اساتيدی چون محقق خوانساری، محقق سبزواری، خليفه سلطان و ديگر اعلام اصفهان بهره مند بود تا خود به کمالات علمی و معنوی و مقام اجتهاد نائل آمد. با علامه مجلسی معاصر بود وپس از فوت علامه مدتی منصب قضاوت و انجام حوائج امور مسلمين به دست معظم له انجام می شد او رساله ای به نام ذخائر العقبی یا توحيد سلطانی و نيز شرحی بر لمعه شهيد و حاشيه ای بر کفايه به رشته تحرير برد. قاضی کمره ای مورد علاقه استادش محقق خوانساری بود و به افتخار دامادی او نيز نائل گرديد قاضی نياکانش از حويزه بوده اند ولی خود در کمره متولد شد (در قديم به خمين کمره و به گلپايگان جرفادقان می گفتند) و به جوانی عازم دار العلم اصفهان شد و تحصيلات و تأليفات و خدمات علمی او به اسلام و مسلمين اکثرا در اين شهر بوده است. محدث قمی به نقل از تراجم علما و استادش حاجی نوری می نويسد: کمره ای در سال 1115 در رأس جمعيتی انبوه حدود ده هزار نفر به عزم مکه معظمه عازم عتبات (عراق) گرديدند با ابزار و اموال و تجهيزات کامل برای تزيين عتبات و (قبور ائمه) ضمن مسافرت قاضی نرسيده به کاظمين (در باختران) به مرض سختی مبتلا شد و چند هفته در حال حرکت بودند اما متأسفانه قبل از رسيدن به نجف اشرف مرض او را از پا درآورد، و جنازه اش به کنار قبر مولا خير الاوصياء مدفون شد.
منبع
سایت شعائر
