سید عبدالحسین طیب

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Tayyeb.jpg
نام کامل سید عبدالحسین طیب
زادروز 1272 شمسی
زادگاه اصفهان
وفات 29 تیر 1370 شمسی
مدفن مسجد مير اصفهان (مسجد كازروني)

Line.png

اساتید

سید احمد خوانساری، اسد‌ اللّه‌ قمشه‌ای‌ حکیم، محمدباقر درچه‌ای


آثار

اطیب البیان فی تفسیر القرآن و الکلم الطیب


آیت الله سید عبدالحسین طیب (1370-1272 ش) عالم شیعه، مدرس مدرسه صدر اصفهان و مفسر قرآن کریم است. از آثار ایشان می توان به کتابهای اطیب البیان فی تفسیر القرآن و الکلم الطیب اشاره نمود.

زندگینامه مؤلف از زبان خودش

سید عبدالحسین‌ طیب هفتم محرم سال‌ 1321 ق (برابر‌ بـا 03 تـیر 1272 ش) در شهر‌ اصفهان دیده به جهان گشود.

سفر به کربلا

وی در کودکی همراه پدر خود به‌ کربلا‌ سفر می‌کند. آن مسافرت‌ قریب‌ به دو مـاه بـه طول‌ می‌انجامد، پس از بازگشت‌ عبد‌الحسین، کودک‌ چهار سالهء آن روز، بسیاری از فقرات زیارت وارث‌ و امین اللّه و بخشی از زیـارت جـامعه کبیره را بدون خطا از حفظ می‌خواند.

تحصیل

عبد‌الحسین پس از فراگیری خواندن و نوشتن، حساب، قرآن و نصاب الصبیان در مـکتب‌خانه، راهی‌ مـدرسه‌ عـلمیه شد. در 21 سـالگی از‌ نعمت‌ سرپرستی‌ پدر محروم گـردید.

در ابتدای طلبگی، در مـدرسهء مـیرزا مهدی حجره‌ای گرفت و آنجا مـشغول‌ درس و بـحث شـد، از ابتدای مقدمات تـا معالم را خدمت مرحوم حاج‌ آقـا‌ آخـوند زفره‌ای بود. معالم را خدمت مرحوم سید احمد خوانساری خواند. مرحوم آقا شیخ علوی یزدی که بسیار در ادبیات مـسلّط بـود، در مدرسه صدر، شرح لمعه می‌فرمود. نزد مرحوم آقای شیخ حسن یزدی منطق را خواند. حکمت، حساب، جبر، مقابله، هیأت و نـجوم‌ را خـدمت مرحوم اسد‌اللّه‌ قمشه‌ای‌ حکیم، فرا گرفت.

بعد از اتـمام دروس مـقدمات از مـدرسهء مـیرزا مـهدی،‌ به مدرسه جنب مـسجد امـام نقل مکان کرد و پس از آن به مدرسه چهارباغ رفت و آنجا رحل اقامت‌ افکند.... خدمت مرحوم آقا سید مهدی درچـه‌ای، کتاب قـوانین و تـقریرات کفایه را خواند. نزد مرحوم آخوند ملا عبدالکـریم گـزی، متاجر شـیخ را فـرا گـرفت، فوائد الاصول را خـدمت آقا میر محمد صادقی مدرس و کفایه را‌ خدمت‌ مرحوم دزفولی‌ خواند.

همچنین درس خارج اصول مرحوم میر محمد صادقی مدرس شرکت‌ می‌کرد و در درس‌ خارج فـقه مرحوم سید ابوالقاسم دهکردی‌ نیز‌ شرکت‌ می‌جست. عمده فقه و اصول را در اصفهان، خدمت مرحوم آیت اللّه آقا سید محمدباقر درچه‌ای بودم، تقریبا مدت 11 ‌‌سال‌ مرتب درس این بزرگوار می‌رفت. سید عبد‌الحسین می گوید: درست است که ثمره ظاهری این 11 سـال تـحصیل‌ مداوم‌ خدمت‌ ایشان مرا به درجه اجتهاد رسانید، اما آنچه مهم بود، من از آن مرحوم، درس زندگی، اخلاق و شخصیت‌ را فرا گرفتم... .

نگارش تفسیر اطیب البیان از زبان مؤلف

دیر زمانی در خاطرم خطور می‌نمود،کتابی در تـفسیر قـرآن بنگارم و روی‌ این اندیشه،حوزه‌های تفسیری‌ تشکیل‌ داده و جزوه‌های متفرقی در این باره به‌ رشته تحریر درآورده بودم و از طرفی قصور باع و قلّت استعداد و اشتغالات‌ درسی و عوائق و گرفتاری‌های دنیوی مرا از اقدام‌ به‌ این‌ امر منع و بلکه مأیوس‌ می‌نمود‌ تـا‌ ایـنکه‌ در شب سـه‌شنبه پنجم جمادی الثانی سال 1380 هـ.ق،مطابق‌ با 22 آبان ماه 1339 ش در محضر بعضی از علما،به مجلس سوگواری‌ حضرت‌ صدیقه‌ طاهره-سلام‌ اللّه علیها-موفق شده و در ضـمن توسل،حالت‌ وجدی در‌ خود‌ دیدم و از آنجا به منزل مراجعت نموده و در عالم رؤیا خـدمت‌ ثامن الحـجج و حـضرت ولی عصر-عجل اللّه‌ تعالی‌ فرجه-مشرف‌ شده و پس از مذاکراتی که بین آن دو بزرگوار راجع‌ به زوّار شد،حضرت بعد از عنایاتی و ترضیهء خاطری نـسبت ‌ ‌بـه حقیر و مروّجین دین مرا،امر به نوشتن تفسیری‌ فرمود‌ و وعده‌ به من دادند.بعد از آنـکه از خـواب بـیدار شدم،صدق رؤیای من‌ ظاهر‌ شده‌ و وعده نصرت حضرتش تحقق یافته و من به نگارش و تألیف این کـتاب،به یاری‌ حضرت رب‌ الارباب‌ و حضرت حجت با تمام کوش و اهتمام اقدام نمودم و....نگارش تفسیر را از سال 1341،به‌ صورت مداوم شروع کردم.عکه آن زمـان من‌ بدون وقفه،به نگارش آن مشغول شـدم،با پایـان گرفتن هریک از جلدها همان را منتشر می‌ساختم،به این ترتیب کار تألیف و انتشار،همزمان به پیش می‌رفت. آخرین جلد کتاب،یعنی جلد‌ چهاردهم‌ آن در سال 1359 منتشر گردید که به ایـن‌ ترتیب تـألیف این دورهء تفسیر،18 سـال بـه طول انجامید...

وفات

سید عبدالحسین طیب در هشتم محرم الحرام ۱۴۱۲ هـ .ق وفات نمود و در مسجد مير اصفهان (مسجد كازروني) كه خود ايشان امامت جماعت آنرا بر عهده داشتند مدفون گرديد.

منابع

آرشیو عکس و تصویر