عُلبة بن زید
عُلیة (عُلبة) بن زید الحارثى الانصارى از ساکنان مدینه و از بکایین بود.[۱] برخى مفسّران، آیه ۷۹ سوره توبه را درباره وى دانسته اند که مقدار ناچیز خرماى خود را در راه خدا انفاق کرد و مورد تمسخر و عیب جویی منافقان قرار گرفت.
با نزول آیه و ستایش خداوند از عمل خالصانه وى، منافقانى که وى را مورد تمسخر قرار داده بودند، تهدید به عذاب دردناک شدند.[۲]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صفحه ۴۸۸.