آتایی بلخی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

آتایی بلخی

قرن:9

(س نهم ق)

شاعر. از اولاد اسماعیل آتا و مردى خوش طبع و درویش‌وش و منبسط بود. او به تركى شعر مى‌گفت. اشعار آتایى در زمان حیاتش در میان تركان شهرت داشت. وى در بلخ مدفون گردید. «دیوان» شعرى از او برجاى مانده است.

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج1، ص4.