کوه احد
در ناحیه شمالی مدینه رشته کوهی به طول تقریبی شش کیلومتر از شرق به غرب کشیده شده که «کوه احد» به دلیل جدایی آن از دیگر رشته کوهها، «احد» خوانده می شود. در وجه نام‌گذارى این کوه سرخ‌رنگ که در شمال مدینه (۴ کیلومترى مدینه) قرار دارد گفته شده: بر اثر جدایى‌اش از دیگر کوه‌هاى منطقه، اُحُد نامیده شده است.
بر حسب برخی روایات، چون خداوند بر کوه طور سینا تجلى کرد، چند قطعه از آن جدا شد و در جاهاى گوناگون قرار گرفت که یک قطعه از آن، کوه اُحُد در مدینه است. و نیز در فضیلت آن نقل شده که اُحُد، یکى از کوه‌هاى بهشت است. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: اُحُد کوهى است که ما را دوست دارد و ما او را دوست داریم.
این کوه خاطره یکی از مهمترین جنگهای صدر اسلام را در سینه دارد؛ غزوه احد که بسیار دردناک بوده و صحنه های عبرت انگیزی از خود بر جای گذاشته است. در این غزوه بود که عده نسبتاً زیادی از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله به دلیل بی توجهی جمعی از مسلمانان به اوامر آن حضرت، به شهادت رسیدند.
منابع
- آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، صص ۲۰۸.
- دائرة المعارف قرآن کریم، جلد ۲، مدخل "غزوه احد" از لطف‌الله خراسانی.
