احمد بن یحیی بلاذری
ابوالحسن احمد ابوجعفر بلاذری
قرن: 4
وفات: (279 ق)
مورخ، جغرافیدان، ادیب، شاعر و مترجم.
اصل و ریشه ایرانى دارد ولى نشو نمایش در بغداد بود. از مترجمان مشهور فارسى به عربى است. از گروه انبوهى از مشایخ عراق و دمشق و انطاكیه روایت كرده و از آخرین مشاهیر مورخان فتوحات اسلامى است.
او نزد خلفاى عباسى هم‌عصرش چون متوكل و مستعین و معتز تقرب داشت. در آخر عمر به جهت خوردن میوه‌ى بلاذر (بلادر مساوى است با آناكردیوم) مبتلا به اختلال حواس شد و در بیمارستان بغداد جان داد. از آثار وى: «انساب الاشراف»؛ «البلدان الصغیر»؛ «البلدان الكبیر»، ناتمام؛ «عهد اردشیر»؛ «فتوح البلدان».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج2، ص66.
