آیه 197 بقره

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۲۷ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 66

نویسنده: محمدباقر محقق

شأن نزول آيه 197 سوره بقره

«الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ».[۱]

اين قسمت از آيه «وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوى » درباره اهل يمن نازل شده زيرا اينان با دست خالى حج مي‌كردند و زاد و توشه سفر با خود همراه نمى آوردند و مى گفتند: ما به خدا توكل مى كنيم سپس اين آيه نازل گرديد.[۲]

پانویس

  1. بقيه آيه، «فَلا رَفَثَ وَلافُسُوقَ وَلاجِدالَ فِي الْحَجِّ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَالزَّادِ التَّقْوى وَاتَّقُونِ يا أُولِي الْأَلْبابِ؛ حج در ماه‌هاى معين (شوال و ذی القعده و ذی الحجه) است و هر كس بر او حج واجب شود (بايد بداند كه) جماع و گناه ها و گفتگوها(ى بانزاع) در حج نيست و آنچه از رفتار خوب بجاى آوريد. خداوند آن را مي‌داند و توشه برگيريد پس همانا بهترين توشه پرهيزكارى است و از من بترسيد (و پرهيزكار باشيد) اى صاحبان خرد».
  2. بخارى و عده اى از علماى عامه.