آیه 120 بقره
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 35
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 120 سوره بقره
«وَلَنْ تَرْضى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَاالنَّصارى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ».[۱]
از ابن عباس روايت كنند: كه يهوديان مدينه و مسيحيان نجران اميدوارى داشتند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله به طرف قبله آن‌ها نماز بگذارد وقتى كه قبله از بيت‌المقدس به طرف خانه كعبه برگردانيده شد بر آن‌ها گران آمده و مأيوس گرديدند و ابراز مودتى كه مي‌نمودند، قطع كردند. سپس اين آيه نازل گرديد.[۲]
بعضى از مفسرين چنين گويند: كه يهوديان به رسول خدا صلى الله عليه و آله گفتند: اگر با ما صلح نمائى سرانجام به تو ايمان خواهيم آورد از آنجائى كه پيامبر علاقه شديدى به ايمان آوردن آن‌ها داشت با آنان مدارا و مواسات مي‌فرمود تا اين كه خداوند اين آيه را نازل نمود و به رسول خدا فرمود اگر هر چند با آن‌ها مساعدت كنى و مدارا نمائى از تو راضى نشوند تا اين كه از آئين آن‌ها پيروى نمائى.[۳]
پانویس
- ↑ بقيه آيه: «قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَالْهُدى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْواءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مالَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلانَصِيرٍ؛ يهود و نصارى هرگز از تو خشنود نخواهند شد تا اين كه از روش آن‌ها پيروى نمائى بگو (اى پيامبر) راهنمائى خدا همان راهنمائى (حقيقى) است و اگر از خواهش‌هاى آن‌ها پس از آن كه راه حق را دريافتى پيروى كردى از جانب خدا از براى تو دوست و ياورى نخواهد بود».
- ↑ تفسير روض الجنان از خاصه و تفسير ثعلبى از عامه.
- ↑ تفسير روض الجنان.
