سوره فجر/متن و ترجمه
 |
| درباره سوره فجر (89) |
| آیات سوره فجر |
| فهرست قرآن |
|
|
برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.
1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
سوگند به سپیده صبح،
2
و سوگند به، شبهای دهگانه،
3
و سوگند به جفت و طاق،
4
و سوگند به شب چون روی به رفتن نهد
5
هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ
آیا خردمند را این سوگندها کافی است؟
6
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
آیا ندیده ای که پروردگار تو با قوم عاد چه کرد؟
7
با ارم که ستونها داشت؟
8
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ
و همانند آن در هیچ شهری آفریده نشده بود
9
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ
و قوم ثمود که در آن وادی سنگ را می بریدند،
10
و قوم فرعون آن دارنده، میخها،
11
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ
آنها در بلاد طغیان کردند،
12
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ
و در آنها به فساد در افزودند
13
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ
و پروردگار تو تازیانه عذاب را بر سرشان فرود آورد
14
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ
زیرا پروردگارت به کمینگاه است
15
اما آدمی، چون پروردگارش بیازماید و گرامی اش دارد و نعمتش دهد، می گوید: پروردگار من مرا گرامی داشت
16
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ
و چون بیازمایدش و رزق بر او تنگ گیرد، می گوید: پروردگار من مرا خوار ساخت
17
كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ
نه چنان است شما یتیم را گرامی نمی دارید،
18
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ
و یکدیگر را به اطعام، مسکین ترغیب نمی کنید،
19
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا
و میراث را حریصانه می خورید،
20
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا
و مال را فراوان دوست دارید
21
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا
آری، چون زمین شکسته شود و شکسته شود،
22
وَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا
و امر پروردگار تو فرا رسد و فرشتگان صف در صف،
23
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى
و در آن روز جهنم را حاضر آرند، آدمی پند گیرد و چه جای پند گرفتن باشد؟
24
يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي
می گوید: ای کاش زنده گشتن خویش را پیشاپیش چیزی می فرستادم
25
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ
در آن، روز چون عذاب او کس را عذاب نکنند،
26
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ
و همانند او کس را به زنجیر نکشند
27
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ
ای روح آرامش یافته،
28
ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً
خشنود و پسندیده به سوی پروردگارت بازگرد،
29
و در زمره بندگان من داخل شو،
30
و به بهشت من در آی
