حجّة الإسلام‌‌‌

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۴۴ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ''''حَجَّةُ الاسلام:''' حج واجب به اصل شرع. به حجى كه به اصل شرع (فرمان مستقیم و اب...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حَجَّةُ الاسلام:

حج واجب به اصل شرع.

به حجى كه به اصل شرع (فرمان مستقیم و ابتدایى شارع مقدس) تنها یك بار در طول عمر بر مستطیع (استطاعت) واجب مى‌شود، حجة الاسلام گویند.[۱] در مقابل حجى كه با نذر و مانند آن بر مكلف واجب مى‌گردد كه سبب وجوب آن مكلف است كه با ایجاد سبب (نذر) مسبب (حج) را بر خود واجب مى‌كند؛ هر چند سبب وجوب، شرعى است.[۲]

منشأ كاربرد عنوان یاد شده در كلمات فقها روایات است[۳] و علت نامیدن آن به «حجة‌الإسلام» بنابر آنچه در كلام برخى آمده، روایاتى است كه مى‌گوید: اسلام بر پنج پایه استوار است: نماز، زكات، حج، روزه و ولایت.[۴]

پانویس

  1. جواهرالكلام ج17، ص223؛ معتمد العروة 1/13.
  2. مسالك الافهام، 2/121.
  3. وسائل الشیعة، ج11، ص 27-28.
  4. جواهرالكلام ج17، ص223؛ العروة الوثقىٰ 4/317.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، ص 242