النوادر (اشعری) (کتاب)

این مقاله حاصل همکاری و مشارکت جمعی از اعضای دانشنامه اسلامی در نسخه پیشین دانشنامه است. به هنگامی که اطلاعات دانشنامه از نرم افزار پیشین به نرم افزارکنونی منتقل شد آخرین ویرایش آنجا به عنوان اولین نسخه در نرم افزار جدید ثبت شد.

چنانچه علاقه مندید نام کاربری که تدوین کننده این مقاله در نسخه پیشین بوده یا بیشترین مشارکت را در تهیه آن داشته است را بدانید به صفحه مشارکت کنندگان در نسخه پیشین مراجعه کنید

النوادر اشعری

مولف:

مولف این کتاب احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی است. شیخ طوسی او را از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام هادی علیهم‌السلام برمی‌شمارد.^[۱] او شیخ اشاعره قم بوده است.

ارزش و اهمیت کتاب نوادر اشعری

کتاب نوادر اشعری از معدود جوامع روایی اولیه شیعه است که تا زمان ما برجای مانده و یکی از منابع کتاب‌های معتبر حدیثی شیعه است.

نظر علما درباره‌ی کتاب

علامه مجلسی می‌گوید: «با توجه به برخی از عبارات کتاب، آشکار می‌شود که این کتاب، نوشته‌ی احمد بن محمد بن عیسی قمی است و به هر حال این کتاب در نهایت اعتبار است».

شیخ حر عاملی: «دو نسخه‌ی صحیح و معتبر از این کتاب به دست من رسیده است که من در آن تحقیق کردم و دیدم اکثر روایات آن در کتب اربعه و کتاب‌های مشهور و متواتر دیگر موجود است و احادیث فراوانی را شیخ طوسی، شهید اول، سید ابن طاووس، حمیری، طبرسی و دیگران از این کتاب در تألیفات خود نقل کرده‌اند، این روایات هم اکنون موجود است و قرائن و شواهد بر اعتبار این کتاب نیز فراوان است».

شیخ آقا بزرگ تهرانی: «کتاب النوادر نوشته‌ی احمد بن محمد بن عیسی قمی، شیخ اشاعره قم است که مقید به نقل روایات معتبر بوده‌اند».^[۲]

محتوای کتاب

این کتاب یک کتاب فقهی در 36 باب است و احادیث موضوعاتی همچون روزه، نذر، کفاره‌ها، ازدواج، مناسک حج، حدود، دیات، جراحات و کسب حلال و حرام را دربرگرفته است.

وضعیت نشر

طبق گزارش شیخ آقا بزرگ تهرانی اولین بار همراه با "فقه الرضا علیه السلام" در 1274 در بمبئی و در سال 1396 ق در ضمن مجموعه "آشنایی با چند نسخه" به چاپ رسیده است.^[۳] این کتاب در سال 1408 هـ.ق توسط انتشارات مدرسة الامام المهدی علیه السلام چاپ گردیده است.