آیه انفال

-

نخستين آيه سوره انفال/ 8 را «آيه انفال» ناميده اند.

شأن نزول اين آيه در جنگ بدر است كه برخى مسلمانان و سربازان اسلام پس از پايان جنگ درباره چگونگى تقسيم غنايم با يكديگر درگير شدند. آيه نازل شد و با صراحت، غنايم را از آن خدا و پيامبرش دانست و حضرت غنايم را به طور مساوى ميان همه جنگ جويان تقسيم كرد.

اين آيه در ادامه، مسلمانان را به پرهيزكارى، اصلاح ذات البين و اطاعت از خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله فرمان داده است.

«يَسَلونَكَ عَنِ الأَنفالِ قُل الأَنفالُ لِلّهِ والرَّسولِ فَاتَّقُوا اللّهَ و أَصلِحوا ذَاتَ بَينِكُم و أَطيعُوا اللّهَ و رَسولَهُ إِن كُنتُم مُؤمِنين».

در اين كه اين آيه با آيه 41 همين سوره كه فقط يك پنجم غنايم را به خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله متعلق مى داند، نسخ شده است. مفسران اختلاف كرده اند؛ ولى به نظر مى رسد كه منافاتى بين اين دو آيه وجود نداشته باشد و آيه خمس، آيه انفال را نسخ نمى كند؛ زيرا در واقع، همه غنيمت در اختيار پيامبر صلى الله عليه و آله است و حضرت در جایگاه حاكم اسلامى، چهار پنجم اين غنايم را در اختيار جنگ جويان قرار مى دهد.

پانویس

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 374