توّاب (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

توّاب، از اسما و صفات ويژه خداوند و به معناى رجوع‌كننده به بنده‌اش با فضل و رحمت خويش است، هر گاه بنده‌اش به طاعت او بازگردد و از گناهش پشيمان شود و هر اندازه توبه بنده تكرار شود، پذيرش او تكرار مى‌شود.

• «...اِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره بقره(2)‌/37)
• «...اِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره بقره(2)‌/54)
• «...اِنَّكَ اَنتَ التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره بقره(2)‌/128)
• «...و اَنَا التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره بقره(2)‌/ 160)
• «...اِنَّ اللّهَ كَانَ تَوّابـًا رَحيما». (سوره نساء(4)‌/16)
• «...لَوَجَدوا اللّهَ تَوّابـًا رَحيمـا». (سوره نساء(4)‌/64)
• «...واَنَّ اللّهَ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره توبه(9)‌/104)
• «...اِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره توبه(9)‌/118)
• «...واَنَّ اللّهَ تَوّابٌ حَكيم». (سوره نور(24)‌/10)
• «...اِنَّ اللّهَ تَوّابٌ رَحيم». (سوره حجرات(49)‌/12)
• «...اِنَّهُ كانَ تَوّابا». (سوره نصر(110)‌/3)

منابع

فرهنگ قرآن، ج9.