کریم (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

اين اسم و صفت خداوندى، صفت مشبّهه به معناى خالى از پستى و نقايص، زياد بخشنده و نيكى كننده، گرامى شدن، كرامت و بخشش داشتن است. اسم كريم دو بار در قرآن آمده است:

• «... فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ». (سوره نمل(27)/ 40)
• «يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ». (سوره انفطار(82)/ 6)

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 24، ص 103.