سجین
نامی از نامهای دوزخ است که این واژه در قرآن دو بار به کار رفته است.
واژه شناسى «سجّين»
اين واژه ، صيغه مبالغه از مادّه «سجن» به معناى زندان است . بنا بر اين ، «سجّين» جايگاه ابدى تبهكاران است كه به دليل وجود انواع عذاب ها در آن ـ كه قابل مقايسه با سخت ترين زندان هاى دنيوى نيست ـ ، چنين ناميده شده است . ابن منظور مى گويد : سجّين : فِعّيل من السجن ، و السجّين : السجن . و سجّين : وادٍ فى جهنّم ، نعوذ باللّه منها ، مشتقٌّ من ذلك .[۱] سجّين ، صيغه مبالغه از «سجن» است . سجّين ، همان سجن (زندان) است . سجّين ، وادى اى در جهنّم ـ كه از آن به خدا پناه مى بريم ـ ، از همين ريشه مشتق شده است . راغب اصفهانى نيز اين واژه را چنين معنا كرده است : و السجّين : اسم لجهنّم بإزاء عِلّيّين ، و زيد لفظه تنبيها على زيادة معناه . [۲] سجّين ، نامى است براى جهنّم در برابر علّيّين . بر اصل آن، براى توجّه به زيادت معنايش [حروفى] افزوده شده است .
واژه «سجّين» در قرآن و حديث
در قرآن ، اين واژه دو بار به كار رفته است : «كَلَا إِنَّ كِتَـبَ الْفُجَّارِ لَفِى سِجِّينٍ * وَ مَآ أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ . .[۳] نه چنين است [كه آنها مى پندارند]! به يقين ، نامه اعمال بدكاران ، در «سجّين» است ، و تو چه مى دانى كه «سجّين» چيست ؟!» . كلمه «كتاب» در اين آيه ، به معناى مكتوب است . البتّه نه به معناى نوشته چيزى با قلم در كاغذ ؛ بلكه به معناى قضاى حتمى الهى است ، بدين معنا كه سرنوشت قطعى تبهكاران ، زندانى ابدى است كه به دليل وجود انواع سختى ها در آن ، قابل توصيف نيست . بنا بر اين ، آيه «وَ مَآ أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ» ، تأكيد بر اين است كه عذاب هاى زندان دوزخ ، فوق ادراك و توصيف اند .[۴] . برخى از روايات نيز به همين معنا اشاره دارند .[۵]
پانویس
منبع
- محمد محمدی ری شهری،بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج2،قم:دارالحدیث،چاپ : اول،1389 ش،ص61،در دسترس درپایگاه اطلاع رسانی حدیث شیعه، بازیابی: 16 اردیبهشت 1393.