بانو امین

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

عفت الزمان امین، (محدث، عالم، حکیم، فیلسوف، متوفی سال 1397 هـ.ق) دختر حاج سید احمد امین، معروف به افتخارالتجار، چندی پس از ازدواج، شوهرش درگذشت. بعد از آن بود که عفت الزمان مصمم به فراگیری علم شد.

وی ابتدا دروس مقدماتی حوزوی را نزد آقا میرزا علی‌اصغر شریف، مدرس مدرسه بیدآباد گذراند و سپس نزد آیت الله صدرالدین هاطلی کوپالی درس‌هایی از حکمت را فراگرفت. پس از آن مدتی در محضر آقا نورالدین اشنی قودجانی مشغول فراگرفتن حکمت و فلسفه شد و بعد از فوت وی، از درس مرحوم حاج شیخ مرتضی مظاهری بهره برد. از دیگر کسانی که این بانو از حضور آنان استفاده کرده است حاج شیخ مرتضی اردکانی و آیت الله آقا میر سید علی علامه فانی است.

خانم عفت الزمان امین در اواخر عمر به نجف اشرف و عتبات مشرف شد که هر بار چندین ماه به طول انجامید. گویا در همین سفرها بود که موفق به دریافت اجتهاد روایتی از آیت الله شاهرودی شده است وی دارای تألیفات چندی از جمله کتاب: «چهل حدیث امین» را نام برد.

وی یکی از برجسته‌ترین شاگردان زن‌عموی خود، بانو مجتهده حاجیه نصرت امین بوده است. با توجه به این که قبل از انقلاب اسلامی رژیم حاکم بر جامعه ایران، سعی در کوبیدن فرهنگ غنی و محو ارزش‌های اسلامی داشت، تلاش‌های این بانو در جهت اشاعه فرهنگ معنوی اسلام و تعالیم قرآن کریم قابل ستایش است. از جمله این روش‌ها به اداره دو مدرسه اسلامی، یکی به نام فاطمیه علیهاالسلام و دیگری به نام دبیرستان امین اشاره کرد.

به رغم موانعی که اداره فرهنگ آن زمان برای این آموزشگاه‌ها ایجاد می‌کرد، این بانو با زحمات طاقت‌فرسای خود، همچنان خط مشی خویش را که مبتنی بر اساس موازین شرعی و به خصوص حجاب اسلامی بود، حفظ می‌کرد. وفات ایشان در تاریخ 15 جمادی الاول سال 1397 هـ.ق و مصادف با اوج‌گیری انقلاب اسلامی در اصفهان بود و مدفن وی نیز در تکیه امین واقع در تخت فولاد است.

منبع

معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن‌ها