آیه توارث بالایمان

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه 72 سوره انفال/8 را «آیه توارث بالایمان» گویند.[۱] به این آیه، آیة‌الاخوة هم گفته‌اند.[۲] بر اساس این آیه، ارث برى میان خویشان در صورتى بود كه ایمان و ‌هجرت با هم باشد و اگر كسانى هجرت نكرده بودند، گرچه ایمان داشتند از خویشاوندان ارث ‌نمى‌بردند:

مشاهده آیه در سوره

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَلَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَ إِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ

مشاهده آیه در سوره


این آیه با ‌آیه «و‌أُولُواالأَرحامِ بَعضُهُم أَولى بِبَعض» (سوره احزاب/ 33،6) كه ارث را بر مبناى خویشاوندى مى‌داند، نسخ شده است.[۳]

پانویس

  1. التمهید، ج‌ 2، ص‌ 311.
  2. قمى، ج‌ 1، ص‌ 307.
  3. قمى، ج‌ 1، ص‌ 279؛ التمهید، ج‌ 2، ص‌ 312.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 378