علمدار

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


از لقب هاى قمر بنى هاشم است كه در كربلا، پرچم لشكر امام بر دوش او بود. نقش‌ علمدار در ميدان نبرد، مهم بود و عامل حفظ انسجام نيروهاى سپاه محسوب مى‌شد.

روز عاشورا، امام حسين‌ علیه السلام ياران اندك خود را به سه جناح چپ و راست و قلب تقسيم كرد و براى هر يك فرماندهى برگزيد و پرچم را به دست برادرش عباس داد.[۱]

روز عاشورا نيز چون عباس‌ علیه السلام خدمت امام آمد و از او اذن ميدان طلبيد، امام گريست‌ و ابتدا اجازه نداد و فرمود: تو علمدار منى، اگر تو بروى و كشته شوى، سپاه من از هم ‌مى‌پاشد: «يا اخى انت صاحب لوائى و اذا مضيت تفرق عسكرى‌».[۲]

پانویس

  1. بحارالانوار، ج 45، ص 5 و 39.
  2. معالى السبطين، ج 1، ص 441.

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.