آیه ۵۱ شوری

متن آیه

«وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن یُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیًا أَوْ مِن وَرَاء حِجَابٍ أَوْ یُرْسِلَ رَسُولًا فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ مَا یَشَاء إِنَّهُ عَلِیٌّ حَكِیمٌ».

[42–51] (مشاهده آیه در سوره)

ترجمه

هیچ بشری را نرسد که خدا جز به وحی یا از آن سوی پرده، با او سخن گوید یا فرشته ای می فرستد تا به فرمان او هر چه بخواهد به او وحی کند. او بلندپایه و حکیم است.

نزول

سبب نزول آیه چنین است که یهودیان گفتند: اگر محمد پیامبر است چرا خداوند بدون واسطه با او سخن نمى گوید و یا چرا خدا را معاینة نمى بیند. همچنانى که موسى خداوند را می‌دید و بدون واسطه سخنان را از او مى شنید سپس این آیه نازل شد و رسول خدا صلی الله علیه و آله گفت: حضرت موسى خدا را ندیده و خداوند به هر طریقى که صلاح بداند، وحى خواهد فرستاد.

منابع

• قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
• محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 694.

پیوندها

• سوره شوری
• سوره شوری/متن و ترجمه سوره