عبدالله بن مسکان

ابو محمد عبداللّه بن مسکان از راویان بزرگ و محدثان عالی قدر و مورد وثوق و از اجلّه اصحاب حضرت امام صادق و امام موسی بن جعفر علیه السلام است. و از اصحاب اجماع بشمار آمده وى را عادت چنين بود كه احاديث امام صادق علیه السلام را از دیگر ياران آن حضرت دريافت و ثبت مى نمود و كمتر به حضور حضرت مى رسيد كه مبادا حق احترام امام را نتواند ادا كند.

توصیفات دیگران از عبدالله بن مسکان

راوی شناس معروف، نجاشی او را ثقه و عین معرفی کرده است. علامه حلی نیز او را به همین نحو ستوده است. شیخ مفید در «رساله عددیه» خود، ایشان را از فقهای اصحاب صادقین علیهم السلام و رؤسای شیعه که صاحب فتوا در احکام الهی هستند، معرفی کرده است.

تعداد روایات

نام شریفش در 1252 مورد از اسناد روایات واقع شده است و راویان بسیاری از او اخذ حدیث کرده اند، از جمله: محمد بن ابی عمیر، صفوان بن یحیی و محمد بن سنان.

تالیفات

ابن مسکان، نگاشته های چندی داشته، از جمله کتابی در «امامت» و کتابی در «حلال وحرام».

وفات

وی تا قبل از سال 203 قمری، در قید حیات بوده است ولی از تاریخ وفات او اطلاعی در دست نیست.