آیه ۵ علق
نسخهٔ تاریخ ۲۷ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۴۳ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ |سوره=96|آیه=5}} ==...' ایجاد کرد)
متن آیه
ترجمه
به آدمی آنچه را که نمی دانست بیاموخت
شأن نزول
از طریق عوفى از ابن عباس روایت شده که گوید: عده اى بودند در زمان رسول خدا صلى الله علیه و آله که فرتوت و پیر شده و اواخر عمر خویش را مى گذرانیدند سپس از پیامبر درباره آن‌ها که تقریباً عقل آن‌ها به بچه گى و سفاهت می‌رفت، سؤال گردید.
خداوند با نزول این آیه فهمانید که اینان قبل از زوال عقل داراى اعمال نیکى بوده اند که بدان سبب داراى اجر و پاداش خواهند بود بنابراین در این گونه سنین معذور مى باشند.[۱]
پانویس
- ↑ طبرى صاحب جامع البیان.
===
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 869
پیوندها
