دستان بریده حضرت عباس علیه السلام
يا دست هاى قلم شده. منظور دو دست علمدار كربلا اباالفضل علیه السلام است كه چون روز عاشورا براى آوردن آب به خيمه‌ها، به سوى فرات رفت در درگيرى با كمين نيروهاى‌دشمن، ابتدا دست راستش از كار افتاد و با رجز «والله ان قطعتموا يمينى...» مى‌كوشيد تا آب را به خيمه‌ها برساند.
دست چپش هم قطع شد. وى به رجز و مبارزه ادامه داد تا به شهادت رسيد. در مرثيه‌ها براى بى‌دستى علمدار رشيد عاشورا، جايگاه خاصى است و از زبان حال مادرش «ام البنين» هم نوحه‌ها خوانده مى‌شود.
كاش مى‌گشتم فداى دست تو تا نمى‌ديدم عزاى دست تو خيمه‌هاى ظهر عاشورا هنوز تكيه دارد بر عصاى دست تو از درخت سبز باغ مصطفى تا فتاده شاخه‌هاى دست تو اشك مى‌ريزد ز چشم اهل دل در عزاى غم‌فزاى دست تو يك چمن گلهاى سرخ نينوا سبز مى‌گردد به پاى دست تو درشگفتم از تو اى دست‌خدا چيست آيا خونبهاى دست تو؟[۱]
پانویس
- ↑ صادق رحمانى.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
