عمر بن علی
| این مقاله حاصل همکاری و مشارکت جمعی از اعضای دانشنامه اسلامی در نسخه پیشین دانشنامه است. به هنگامی که اطلاعات دانشنامه از نرم افزار پیشین به نرم افزارکنونی منتقل شد آخرین ویرایش آنجا به عنوان اولین نسخه در نرم افزار جدید ثبت شد.
چنانچه علاقه مندید نام کاربری که تدوین کننده این مقاله در نسخه پیشین بوده یا بیشترین مشارکت را در تهیه آن داشته است را بدانید به صفحه مشارکت کنندگان در نسخه پیشین مراجعه کنید |
عمر بن علی بن ابی طالب
پس از ابوبكر بن على برادرش: عمر بن على به منظور جهاد در راه خدا قيام كرد و اين رجز را مي‌خواند:
اضربكم ولاارى فيكم زحر × ذاك الشقى بالنبى قد كفر
من شما را مى زنم و زحر را در ميان شما نمى بينم. آن زحرى كه شقى است و به رسول خدا كافر شده است.
يا زحر يا زحر تدان من عمر × لعلك اليوم تبوء من سقر
اى زحر، اى زحر، نزديك من بيا، شايد امروز جايگاه تو در جهنم باشد.
شر مكان في حريق و سعر × لانك الجاحد يا شر البشر
دوزخ كه از لحاظ سوزندگى و شعله ورى بدترين مكان است. زيرا تو اى بدترين مردم منكر حق و حقيقت مى‌باشى.
به شدت مشغول كارزار شد و اين رجز را خواند:
خلو اعداة اللَّه خلوا عن عمر × خلوا عن الليث العبوس المكفهر
اى دشمنان خدا! عمر را واگذاريد و فرار كنيد شير خشمناك را واگذاريد.
يضربكم بسيفه ولايفر × وليس فيها كالجبان المنجحر
او با شمشير غضبناك خود شما را مى زند و فرار نمى كند. عمر بن على در ميدان جنگ خائف و فرارى نيست. وى همچنان جهاد كرد تا شهيد شد.[۱]
اول قاتل برادر خود (زجر بن بدر) را به جهنم فرستاد، پس رجزخوانان خود را بر صف منافقان زد و بسيارى از ايشان را بر خاك انداخت تا آن كه به پدر بزرگوار خود ملحق گرديد.[۲]
پانویس
- ↑ زندگانى حضرت امام حسين عليه السلام (محمدجواد نجفى )، ص 57.
- ↑ جلاءالعيون، (علامه مجلسى )، ص 677.
