الهی نامهی عطار
نویسنده | فریدالدین عطار نیشابوری |
موضوع | شعر عرفانی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
|
مثنوی الهی نامه تألیف شیخ فریدالدین عطار نیشابوری شاعر، نویسنده و عارف نامی پایان سده ی ششم و آغاز سده ی هفتم هجری است. عطار درین منظومه کوشیده است که در آن سوی هر کدام از آرزوهای محال ِ انسان، که حاصل تخیّل قرنها و قرنهاست، به انسان بیاموزد که اگر حقیقت ِ هر کدام ازین آرزوها را خواستاری، در درون خویش باید آن را بجویی.[۱]این کتاب اندیشه های تصوف اسلامی را بررسی کرده است. و به تبیین ابعاد عرفان ِ نفس شناختی پرداخته است.
مؤلف
فريدالدين ابوحامد محمد بن ابوبكر ابراهيم بن اسحاق عطّار نيشابورى (537-627ق)، يكى از شعرا و عارفان نامآور ايران در اواخر قرن ششم و اوايل قرن هفتم و متولد نیشابور است. آثار شيخ به دو دستهى منظوم و منثور تقسيم مىشود. يكى از معروفترين آثار منثور عطّار، تذکرة الاولياست كه در اين كتاب، عطار به معرفى 72 تن از اولياء، مشايخ و عرفاى صوفيه پرداخته است. دیوان اشعار او نیز اثر منظوم معروف اوست.
چگونگی تألیف
کتاب الهی نامه که درباره ی سیر و سلوک عرفانی نگارش شده است، یک جلد دارد. مؤلف، تحلیل ساده و روان دارد. این کتاب در بیست و یک مقاله ی موضوعی نگارش شده است.
نمونه ای از متن
در قسمتی از الهی نامه که مربوط به قسمت ِ: «سؤال مرد درویش از جعفر صادق (علیه السلام)» است نویسنده شرح می دهد:
مگر پرسید آن درویش حالی
بصدق از جعفر صادق سؤالی
که از چیست این همه زهدت شب و روز؟
جوابش داد آن شمع ِ دل افروز
که چون کارم یکی دیگر نمیکرد
کسی روزی غم ِ چون من نمی خورد
چو کار ِ من مرا بایست کردن
فگندم کاهلی کردن ز گردن
چو رزق ِ من مرا افتاد آغاز
مرا نه حرص باقی ماند و نه آز
چو مرگ ِ من مرا افتاد ناکام
برای مرگ ِ خود برداشتم گام
چو در مردم وفایی میندیدم
بجان و دل وفای حق گزیدم
جُزین چیزی که می پنداشتم من
چو می پنداشتم بگذاشتم من[۲]
پانویس
منابع
- کتاب ِ الهی نامه تالیف: شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری، انتشارات سخن، چاپ ششم، 1387.
- سایت موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان_ کتابشناسی عطار نیشابوری
- انتشارات سخن_ کتاب الهی نامه