قاضی کمره ای

جعفر بن عبد الله کمره ای مشهور به قاضی کمره ای یکی از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن یازدهم و اوائل قرن 12 است. قاضی در علم کلام و حکمت و منطق و همچنين در فقه و اصول و تفسير و حديث متبحر بود. قاضی کمره ای سالها از محضر اساتيدی چون محقق خوانساری، محقق سبزواری، خليفه سلطان و ديگر اعلام اصفهان بهره مند بود تا خود به کمالات علمی و معنوی و مقام اجتهاد نائل آمد. با علامه مجلسی معاصر بود وپس از فوت علامه مدتی منصب قضاوت و انجام حوائج امور مسلمين به دست معظم له انجام می شد او رساله ای به نام ذخائر العقبی یا توحيد سلطانی و نيز شرحی بر لمعه شهيد و حاشيه ای بر کفايه به رشته تحرير برد. قاضی کمره ای مورد علاقه استادش محقق خوانساری بود و به افتخار دامادی او نيز نائل گرديد قاضی نياکانش از حويزه بوده اند ولی خود در کمره متولد شد (در قديم به خمين کمره و به گلپايگان جرفادقان می گفتند) و به جوانی عازم دار العلم اصفهان شد و تحصيلات و تأليفات و خدمات علمی او به اسلام و مسلمين اکثرا در اين شهر بوده است. محدث قمی به نقل از تراجم علما و استادش حاجی نوری می نويسد: کمره ای در سال 1115 در رأس جمعيتی انبوه حدود ده هزار نفر به عزم مکه معظمه عازم عتبات (عراق) گرديدند با ابزار و اموال و تجهيزات کامل برای تزيين عتبات و (قبور ائمه) ضمن مسافرت قاضی نرسيده به کاظمين (در باختران) به مرض سختی مبتلا شد و چند هفته در حال حرکت بودند اما متأسفانه قبل از رسيدن به نجف اشرف مرض او را از پا درآورد، و جنازه اش به کنار قبر مولا خير الاوصياء مدفون شد.

منابع

سایت شعائر