آیه 146 آل عمران
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 154
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 146 سوره آلعمران
«وَ ما كانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ × وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ».[۱][۲]
از ابن دأب روايت شده كه هنگامى كه امیرالمومنین على عليهالسلام از غزوه احد مراجعت فرمود. هشتاد جراحت بر بدن او وارد آمده بود پيامبر به عيادت نزد وى آمد و وقتى على را بدان وضع كه از جراحات زياد رنج ميبرد، ديد. گريست و فرمود: يا على هر كسى كه در راه خدا صدمات و لطماتى را متحمل شود، اجر و پاداش او با خداوند خواهد بود.
على ابىطالب در پاسخ در حالتى كه گريه ميكرد، گفت: پدر و مادرم فداى تو باد يا رسول اللّه، شكر ميكنم پروردگار را كه پشت به جنگ نكردم و فرار اختيار ننمودم، سپس پيامبر فرمود: يا على ابوسفيان موعد ملاقات خود را با ما در حمراء الاسد قرار داده است. على گفت: يا رسول اللّه اگر او هر قدر افرادى را بسيج كند و به نبرد پردازد با او به مقابله خواهيم پرداخت و از جنگ با او رو گردان نخواهيم بود سپس اين آيات نازل گرديد.[۳]
پانویس
- ↑ بقيه آيه 145، «كِتاباً مُؤَجَّلًا وَ مَنْ يُرِدْ ثَوابَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ مَنْ يُرِدْ ثَوابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْها وَ سَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ؛ هيچ كس جز به فرمان خدا نخواهد مرد كه اجل هر كسى در قضاء الهى به وقت معين ثبت است و هر كه براى يافتن متاع دنيا كوشش كند از دنيا او را بهره مند سازيم و هر كه براى ثواب آخرت سعى نمايد از نعمت آخرت برخوردارش كنيم و بزودى سپاسگذاران را پاداش نيك خواهيم داد».
- ↑ بقيه آيه 146، «فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكانُوا وَاللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ؛ چه بسيار رخ داده كه جمعيت زيادى از پيروان پيامبرى در جنگ كشته شوند و با اين حال اهل ايمان با سختى هائى كه در راه خدا به آنها رسيده مقاومت كنند و هرگز بيمناك و زبون نشوند و سر زير بار دشمن فرود نياورند و راه صبر و پايدارى پيش گيرند و خداوند شكيبايان را دوست ميدارد».
- ↑ كتاب الاختصاص از شيخ مفيد.