آیه 101 آل عمران
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۲۸ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 136
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 101 سوره آلعمران
«وَ كَيْفَ تَكْفُرُونَ وَ أَنْتُمْ تُتْلى عَلَيْكُمْ».[۱]
«شیخ طوسى» از ابن عباس درباره سبب نزول اين آيه چنين روايت گرديده كه در زمان جاهليت بين اوس و خزرج در هر ماه جنگى وجود ميداشت و بعد از اسلام نيز هر وقت در مجلسى كه اين دو طائفه با هم مى نشستند، زمان جاهليت را ياد مى آوردند و به ستيز و جنگ با اسلحه مى پرداختند[۲] سپس اين آيه نازل گرديد.
حسن بصرى گويد: اين آيه درباره مشركين عرب نازل شده است.
پانویس
- ↑ بقيه آيه، «آياتُ اللَّهِ وَ فِيكُمْ رَسُولُهُ وَ مَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ؛ چگونه به خداوند كافر ميشويد، هنگامى كه نشانه هاى خدا و پيامبر او بر شما خوانده شده است و هر كه به خداوند بپيوندد به راه راست راهنمائى شده است».
- ↑ صاحب روض الجنان يا روح الجنان از زيد بن اسلم موضوع مفصل آن را در آيه 100 چنين نقل كرده و گويد: درباره شماس بن قيس نازل شده نامبرده، پيرمردى بود يهودى و نسبت به اسلام و مسلمين بسيار حسود و كينه توز و خودش هم شديدالكفر و عاصى بود روزى بر جماعتى عظيم از اوس و خزرج كه مؤتلف شده بودند، گذشت. او را از اين هم آهنگى خوش نيامد و حسد ورزيد و به فكر اختلاف افكندن در ميان آنها برآمد. لذا جوانى را تحريك كرد كه در كنار آنان بايستد و حديث بغاث يا بعاث را در ميان آنها زنده كند (بغاث جايگاهى بود كه دو طائفه اوس و خزرج در آن مكان به كار زار و نزاع برخاسته بودند) و ميخواست ايشان را به ياد آن واقعه و حماسهسرائى آن بيندازد. جوان مزبور چنين كرد و از اثر يادآورى آن واقعه اوس و خزرج به نزاع و مفاخره پرداختند. نزاع مزبور به قدرى سخت شد كه دو نفر از ميان آنها مجروح گرديدند، يكى اوس بن قطر از بنىحارثه اوسى و ديگرى جيان بن صخر از بنىسلمه خزرجى، خبر نزاع مزبور به رسول خدا صلى الله عليه و آله رسيد با جماعتى از مهاجرين برخاست و نزد آنان آمد وقتى كه پيامبر را ديدند به خود آمدند و از عمل خويش پشيمان شدند و فهميدند كه نزاع مزبور از اثر خوى جاهليت و كيد شيطان بوده است. لذا اسلحه را كنار گذاشتند و خداوند اين آيه را نازل فرمود.