مسجد فتح

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۸ مارس ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۰۹ توسط عربصالحی (بحث | مشارکت‌ها) (منابع)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مهمترین مسجد از مساجد فتح مسجدی است که به نام مسجد فتح یا مسجد الاعلی و مسجد الاحزاب و مسجد خندق شهرت دارد. این مسجد بر روی کوه واقع شده است.

موقعیت مسجد احزاب

مسجد فتح بر روی کوهی قرار گرفته که پشت آن کوه مسیر حفر خندق در جنگ احزاب بوده است. در واقع این کوه محل استقرار رسول خدا صلی الله علیه و آله در جریان جنگ احزاب بوده است. در آن مکان حضرت نمازهای یومیه خود را می خوانده اند و بعدها مانند موارد دیگر این مکان به مسجد تبدیل شده است.

نکته مهم آن است که حضرت در این مکان دعا برای پیروزی سپاه کردند و این دعا مستجاب شد. روایت شده است که حضرت در روز دوشنبه دعا کردند و چهارشنبه شب بود که دعای حضرت مستجاب شده و احزاب شکست خورده مدینه را ترک کردند.[۱]

این مسجد که نام دیگر آن مسجد الاعلی بوده از همان آغاز مورد عنایت مسلمانان بوده است. در این مسجد، بنا به نقل ابن شبه دقیقا محلی که رسول خدا صلی الله علیه و آله در آنجا دعا کرده اند، به صورت اسطوانه ای در صحن مسجد مشخص بوده است. مسجد فتح حدود 24 مترمربع و ارتفاع آن حدود سه متر است.

پيامبر صلى الله عليه و آله در مسجد فتح ، سه بار دعا كرد : روزهاى دوشنبه ، سه شنبه و چهارشنبه . پس در روز چهارشنبه و در فاصله ميان دو نماز ، دعايش به اجابت رسيد و شادمانى در رخسار ايشان ، پديدار گشت .

مسجد احزاب و ارتباط آن با جنگ احزاب

این مسجد از مساجد مورد اعتنای مسلمانان به شمار می رود و در روایات اهل بیت و منابع شیعه به نماز خواندن در آن، تاکید و سفارش فراوان شده است. در روایت دیگری آمده که سوره فتح در این مسجد بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شد.

از آنجا که مسجد فتح را با نام مسجد احزاب و مسجد خندق نیز می شناسند، طبعاً باید با جنگ احزاب ارتباط داشته باشد نه با سوره فتح که در حدیبیه نازل شده است.

مساحت مسجد فتح

نام دیگر آن نیز «مسجد الاعلی» است، این مسجد در قسمت جنوبی (قبله) دارای شبستان و در قسمت شمالی دارای صحن است. عرض و طول آن به ترتیب 50/8 و 10 متر است.

پانویس

  1. تاریخ المدینة المنوره، ج1، ص602؛ بحارالانوار، ج20، ص230.


منابع

  • آثار اسلامي مکه و مدينه، رسول جعفریان.
  • محمد محمدی ری شهری؛،فرهنگ نامه مسجد،سازمان چاپ و نشر دارالحدیث،قم،،چاپ اوّل،

1387،ص223،در دسترس درپایگاه حدیث شیعه، حدیث نت، بازیابی: 17 اسفند 1392.